Iraakse christenen kijken naar het nieuwe jaar met hoop en vrees

28/01/2022 Leuven – Het leven van de christenen op de Vlakte van Nineve in Irak blijft precair, ondanks de vooruitgang die werd geboekt na de verdrijving van IS uit de regio en het herstel en de wederopbouw van christelijke huizen, kerken en kerkelijke eigendommen. Vier christenen uit Qaraqosh, dat zijn status als belangrijkste christelijke stad van het land herwint, delen hun hoop en dromen voor het nieuwe jaar met Kerk in Nood.

Eerst kwam de militaire nederlaag van IS en begonnen de christenen terug te keren naar hun huizen. Daarna kwam paus Franciscus, die de terreurdreiging en de dreiging van Covid-19 trotseerde, om Irak, een land dat de voorbije tien jaar zoveel leed heeft moeten doorstaan, te zegenen.

Tijdens zijn bezoek stopte paus Franciscus in Qaraqosh, eens de belangrijkste christelijke stad in Irak. Qaraqosh probeert nu die status terug te krijgen, nu veel van zijn inwoners terugkeren om hun leven weer op te pakken.

Nu het nieuwe jaar begint, hebben christenen in Qaraqosh hun hoop en dromen, maar ook hun angsten en zorgen gedeeld met Kerk in Nood. De organisatie steunde over de jaren heen vele projecten voor de wederopbouw van huizen en kerken in de stad.

Dichter en journalist Namroud Kasha herinnert zich dat ondanks alle moeilijkheden de dingen ten goede zijn veranderd. “De sfeer van Kerstmis en Nieuwjaar is heel anders dan in het afgelopen decennium. Tien jaar geleden werden de vieringen afgelast door de veiligheidssituatie in Irak en in het bijzonder in de Vlakte van Nineve waar terroristische groepen christenen vermoordden of verdreven.”

“Ondanks de uitdagingen keerden we terug naar onze steden die verwoest en levenloos waren. De aandacht was gericht op de wederopbouw van de infrastructuur en andere beschadigde gebouwen. In de afgelopen drie jaar is het zwarte stof dat onze steden bedekte, weggevaagd.”

Amer Shamoun is een gepensioneerd ambtenaar die in de politieke sfeer enige hoop vestigt op het voortbestaan van het christendom in Irak. “Elk jaar wordt de hoop hernieuwd op een toekomst waarin we de uitdagingen die onze religieuze en nationale identiteit en de identiteit van ons land bedreigen, zullen overwinnen. Zo zullen we de continuïteit van de christelijke aanwezigheid in ons land kunnen verzekeren,” zegt hij.

“Die hernieuwde hoop is erop gericht de christenen politiek te versterken in overeenstemming met onze in de grondwet vastgelegde rechten en deze in het veld te activeren. We moeten ook werken aan het wettelijk vastleggen van andere rechten die tot nu toe nog niet in de grondwet zijn vastgelegd.”

Om dit alles waar te maken, is het echter noodzakelijk dat de turbulente politiek en de veiligheidsomstandigheden in Irak beginnen te bezinken en dat door een gezamenlijke inspanning de emigratievloed wordt ingedamd. “Zoveel christenen verlaten Irak vanwege de onzekere situatie en het verlies aan vertrouwen in de toekomst. De wortels en de zaden van het christendom liggen in het Oosten. Onze gebeden en hoop zijn dat ze zullen worden bewaterd en gevoed.”

Priester Istephanos al-Katib, pastoor van de Syrisch-katholieke Sint-Jozefskerk in Qaraqosh, deelt deze bezorgdheid over de stabiliteit en wijst op de bijzondere dreiging die veroorzaakt wordt door milities. “De voortdurende aanwezigheid van niet-gouvernementele milities, die boven de wet staan en de staat ondermijnen, heeft tot gevolg dat er nog steeds wordt gemoord, ontvoerd, geplunderd, beroofd en gecorrumpeerd. De economische omstandigheden blijven achteruitgaan en de werkloosheid grijpt om zich heen in het land. De voortdurende instabiliteit van het land, zowel politiek, sociaal als economisch, het voortduren van islamitisch fanatisme, puriteinse opvattingen die ontwikkeling, cultuur en vooruitgang afwijzen, de uitsluiting van de ander en de terugkeer naar een samenleving van achterhaalde tijden, evenals de voortdurende ongepaste inmenging van religie in politiek en handel.”

Mensenrechtenactiviste Amr Yalda zette alles op alles om het afgelopen kerstfeest voor te bereiden en merkt op dat de hele stad er zo over dacht.

“Iedereen was klaar om het Kindje Jezus te verwelkomen en er hing een aangename sfeer.  De gelovigen deelden in de vreugde door uiting te geven aan verschillende tradities, zoals de versiering van straten, kerken en huizen en de bereiding van speciale gerechten. Ze deelden geschenken uit zonder de religieuze rituelen en hymnen te vergeten die onze harten vullen met vreugde en geloof.”

Haar wensen voor het nieuwe jaar zijn talrijk, maar ze beginnen allemaal met vrede. “Bij elke viering van de geboorte van Christus hopen we dat er vrede zal komen in onze steden. Met vrede komen de meeste wensen uit, zoals veiligheid, liefde voor buren en vrienden en gerechtigheid in al haar vormen.”

“Er zijn mensen die klaar staan om de vreugde van onze ouderen en jongeren uit te doven met hun extremistische, opruiende ideeën. Ons geloof in Jezus en zijn onbegrensde genade doet echter het kwaad van de extremisten om ons heen wegsmelten,” voegt zij eraan toe.

Voorlopig is het feit dat er überhaupt christenen zijn in Qaraqosh en dat zij vrij Kerstmis en Nieuwjaar hebben kunnen vieren, iets om te koesteren. In ieders achterhoofd leeft echter de angst dat de haat en de vernietiging die nog maar enkele jaren geleden overheersten, zullen terugkeren.

“Ik ben bang voor de nabije toekomst, vooral omdat deze Kerstmis samenviel met de vraag om terugtrekking van de Amerikaanse troepen uit Irak en omdat er tekenen zijn van een economische crisis,” zegt Amr Yalda. “We hopen oprecht dat er geen afbrekende stormen zullen komen die zullen vernietigen wat goede handen en vredeszoekers hebben helpen opbouwen.”

“Ik kan alleen maar hopen dat God ons land en ons volk zal beschermen tegen alle kwaad, door conflicten van buitenaf erbuiten te houden en ons kracht en geloof te schenken om alle toekomstige uitdagingen aan te gaan.”