De barmhartige Samaritanen van het Dal der Christenen in Syrië

04/06/2018 Leuven – Het Mzeina-ziekenhuis bevindt zich in het gelijknamige dorp, dat deel uitmaakt van de Vallei der Christenen (Wadi Al-Nasara in het Arabisch). Deze landelijke streek ligt in de nabijheid van de grens met Libanon, halverwege tussen Homs en de kust van de Middellandse Zee. “Het ziekenhuis werd vier jaar geleden geopend. Sinds twee jaar neemt het aantal opgenomen patiënten, operaties en toedieningen van basiszorgen zeer snel toe”, zegt de directeur van het ziekenhuis, Dr. Sam Abboud.

De oorlog die nog altijd in het land woedt, lijkt de streek niet meer rechtstreeks te treffen. De artsen en de andere medewerkers van het ziekenhuis verzekeren echter dat de toestand ongewijzigd is gebleven of veeleer nog is verslechterd. “Er komen hier mensen naartoe op zoek naar hulp, die in andere ziekenhuizen niet werden behandeld omdat ze geen geld hebben. Wij sturen hen niet gewoon weg. Wij proberen hen naargelang van onze mogelijkheden te helpen”, aldus Toni Tannous, het hoofd van de afdeling Fysiotherapie.

Ook artsen en andere medewerkers hebben de gevolgen van de oorlog aan den lijve ondervonden: “Ikzelf” – vervolgt Toni – “ben wegens de oorlog uit Homs moeten wegvluchten. Wij voelen allen een zekere vorm van verantwoordelijkheid om de mensen zo goed mogelijk te helpen”. Elke maand worden hier duizenden zieken en gewonden behandeld en zowat vijfhonderd patiënten zijn stationair opgenomen in het ziekenhuis. Het werkt samen met het hulpcentrum St. Peter in het naburige dorp Marmarita, dat tot de Melkitisch-katholieke Kerk behoort.

“Vanuit het gezondheidscentrum van de Melkitische Kerk in Marmarita nemen wij de zorg op ons voor meer dan honderd noodgevallen per maand. Daarnaast nemen wij de kosten voor de betaling van geneesmiddelen voor onze rekening. Wij begeleiden de familieleden naar het ziekenhuis. Wij hebben een overeenkomst gesloten met het Mzeina-ziekenhuis om de zorg en begeleiding voor hen op ons te nemen”, vertelt Elias Jahloum, die onbezoldigd instaat voor de coördinatie van het werk in het hulpcentrum St. Peter. “In de Vallei der Christenen zijn er geen overheidsziekenhuizen. De dichtstbij gelegen staatsziekenhuizen bevinden zich in Homs en Tartus, op minstens een uur rijden met de auto – maar soms duurt de rit wegens de controleposten van het leger nog langer. Daarom wordt de ondersteuning van de gezondheidszorg door de Kerk bijzonder op prijs gesteld door de behoeftige mensen die door de oorlog uit hun thuisstreek zijn verdreven.”

Elias begeleidt een delegatie van de pauselijke stichting Kerk in Nood tijdens hun bezoek aan enkele opgenomen zieken van wie het verblijf in het Mzeina-ziekenhuis door het hulpcentrum St. Peter met steun van Kerk in Nood wordt gefinancierd. “Heel erg bedankt, Elias, dat u ons bezoekt. Ook veel dank aan uw weldoener”s, zegt Najwa Arabi. De huismoeder van middelbare leeftijd heeft net een maagoperatie ondergaan. “Wij weten dat mensen in vele landen ons helpen. Wij bidden elke dag voor hen en wij danken God voor hun steun.”

In de volgende kamer ligt Maryam Hourani, de moeder van Janadios. Het kind is één jaar oud en herstelt van bronchiolitis. “Hij was heel erg ziek. Toen we hem in het ziekenhuis binnenbrachten, kon hij maar amper ademen. Wij hebben Elias gezegd wat er scheelde en hij stemde ermee in dat het hulpcentrum St. Peter de ziekenhuiskosten voor zijn rekening zou nemen. Ik kan alleen maar zeggen: heel erg bedankt!”. Al even dankbaar is de jonge Shasha Khoury. Zij herstelt van een operatie waarbij een tumor uit haar borst werd verwijderd. “Ik ben vijf maanden zwanger van een jongetje. We zullen het de naam Fayez geven, wat ‘overwinnaar’ betekent”, zegt ze glimlachend.

De ORL-specialist Dr. Abboud vertelt dat een aantal operaties hier gratis worden uitgevoerd. Ze hebben een speciaal programma voor slechthorende kinderen en jongeren. “In vele gevallen werden de gehoorstoornissen door bommen en andere ontploffingen tijdens de oorlog veroorzaakt”, zegt hij. De voornaamste moeilijkheid is het gebrek aan infrastructuur en aan nieuwe medische uitrustingen om beter te kunnen opereren. Daarbij komen nog de onophoudelijke stroomonderbrekingen. “Positief is echter wel dat we dit jaar geneesmiddelen hebben gekregen die tot voor kort in Syrië nog niet verkrijgbaar waren”, benadrukt hij.

Na afloop van ons bezoek aan het ziekenhuis nemen Elias en Toni afscheid van ons met een krachtige omarming. Ze zijn beiden sterk gebouwd en zouden broers kunnen zijn. “Altijd wanneer er een moeilijk geval is van mensen zonder financiële middelen, proberen wij te helpen door kortingen toe te staan en uitstel van betaling te verlenen. Wanneer dit het geval is, nemen wij contact op met het hulpcentrum St. Peter. We weten dat Elias of pater Walid, de pastoor van St. Peter, altijd op onze verzoeken ingaan”, zegt Toni. De aanwezigheid van de Kerk en hun werk voor intern ontheemde en behoeftige mensen redden letterlijk talloze mensenlevens.

De pauselijke stichting Kerk in Nood ondersteunt het hulpcentrum St. Peter in Marmarita met ongeveer 50.000 euro per maand. Een groot deel van dit bedrag wordt gebruikt voor de betaling van geneesmiddelen en voor de gezondheidszorg voor meer dan 4.000 mensen. “Wij hebben uw hulp nog altijd nodig. U bent de hoop van al die mensen en een prachtig voorbeeld voor onze samenleving”, zegt Dr. Abboud als afscheid.

Door Josue Villalon