Missionarissen in de Peruaanse jungle hebben hulp nodig

18/01/2021 Leuven – Het vicariaat San José del Amazonas is gelegen in het noorden van de Peruaanse jungle, op de grens met Colombia en Brazilië, in een landelijk gebied waar geen wegen zijn. De bewoners bewegen zich langs de grote rivieren, zoals de Amazone en de Napo, en hun zijrivieren. De dorpen liggen verspreid in de jungle en ver van de enige stad in het gebied, de hoofdstad Iquitos, waardoor het moeilijk is om basisgoederen en -diensten te vinden. De staat is vrijwel afwezig, het onderwijs- en gezondheidsniveau is het laagste van het land en er heerst grote onveiligheid als gevolg van drugshandel en mensenhandel.

In deze vergeten en ingewikkelde grensjungle staan 59 katholieke missionarissen de 14 priesters bij die de inheemse bevolking dienen in een gebied dat zo groot is als Portugal en Ierland samen. De missionarissen komen uit landen als Mexico, Polen, Canada, Colombia, Spanje, Brazilië en India. Peruanen zijn ook betrokken bij missiewerk in het gebied. Kerk in Nood steunt hen al meer dan 25 jaar in hun moeilijke pastorale werk. Maar zoals bisschop José Javier Travieso Martín van het vicariaat van San José del Amazonas aan Kerk in Nood uitlegt, bevinden zij zich in een zeer kritieke economische situatie, die nu verergerd is door de COVID-19 pandemie.

Daarom heeft Kerk in Nood onlangs opnieuw haar steun betuigd aan de missionarissen in dit gebied van extreme armoede “waar de bevolking niet kan bijdragen aan het onderhoud van hun kerk, maar ook vaak steun nodig heeft, zoals degenen onder ons die in deze streken blijven wonen opnieuw hebben gezien tijdens de pandemie, omdat het gezondheidssysteem al jaren in de steek wordt gelaten en de mensen aan hun lot worden overgelaten,” verklaart de bisschop in een bericht aan Kerk in Nood.

Dankzij de hulp van Kerk in Nood kon in de voedselbehoeften van 20 missionarissen worden voorzien. Op het ogenblik hebben 14 zusters en 7 leken steun nodig, vooral voor voedsel en gezondheidszorg.

Het vicariaat is verantwoordelijk voor 16 missieposten. Naast een leprosarium, een ziekenhuis, 16 gezondheidsposten aan de Napo-rivier, vier scholen, twee internaten en twee revalidatiecentra voor gehandicapten. De missionarissen zijn verantwoordelijk voor de missieposten/parochies en bezoeken tientallen gemeenschappen. Bij gebrek aan priesters in de streek gaan zij voor in woorddiensten, leiden catechisten op en geven catechismuslessen, verzorgen het gezinspastoraat en het inheemse pastoraat. Zij zorgen ook voor melaatsen en zieken en steunen het onderwijs van plaatselijke kinderen.

Gabriel Grégoire, een lid van de woestijngemeenschap, is een van de missionarissen die door Kerk in Nood wordt gesteund. De Canadese missionaris is werkzaam in de parochie en de sociale dienst, maar door de pandemie is hij niet in staat deze taken normaal uit te voeren. Hij helpt bij het schoonmaken en ontsmetten van de kerk en bij de liturgische diensten wanneer de priester afwezig is om naar andere gemeenschappen te gaan. Hij is ook lid van de economische raad van het vicariaat en assisteert de groep van het Legioen van Maria, die zieken en verschillende tehuizen bezoekt om met de mensen te bidden.

Samen met Grégoire woont een andere Canadese missionaris, Alain Lacroix, die de leiding heeft over een mechanische werkplaats die door het vicariaat in Iquitos is opgezet en die helpt bij het toezicht op de infrastructuur van de missie van Tamshiyac. Hij helpt ook diegenen die hulp nodig hebben met hun voertuigen en biedt werk aan diegenen die erom vragen.

Er zijn ook zendingsgezinnen zoals dat van Antonio Romero, die met zijn vrouw Monica Adriana en hun drie kinderen vanuit Mexico is gekomen om te helpen. Hij vertelt Kerk in Nood hoe alles is veranderd door COVID en dat al zijn werk is doordrongen van de pandemie: “De roep om troost bij de dood van een familielid, de ziekte van anderen, wetende dat er geen medicijnen zijn, zelfs geen paracetamol, noch alcohol, dat voedsel schaars is, dat de zuurstof die vroeger in de jungle zuiver en gratis was, we nu moeten kopen voor meer dan 3500 soles (ongeveer 750 euro) de 10m³ en dat hun familielid stervende is en er niemand is om ons een zuurstofballon te lenen, te huren of te verkopen, dan op zoek te gaan naar de vulling ervan, wat weer een odyssee is.”

Een andere missionaris, die Kerk in Nood helpt, is Dominik Szkatula, een Poolse lekenvrouw en coördinator van het inheems pastoraat, die sinds 1982 in het land woont. Tijdens haar apostolisch werk heeft zij in verschillende dorpen gewoond waar zij leprozen verzorgde en opkwam voor de mensenrechten van de inheemse bevolking. Zij zegt dat, na 30 jaar ervaring als missionaris en catechist, “ik uit eigen ervaring weet dat wij allen actief kunnen deelnemen aan de reddende zending van Christus. Ik beschouw mezelf als gelukkig, want als ik in het Amazonegebied woon, leef ik dichter bij God en door om te gaan met de eenvoudige en nederige mensen die er wonen, kan ik Hem aanraken”.

Uw gift wordt voor deze of gelijkaardige projecten en voor de pastorale opdracht van Kerk in Nood gebruikt.
Mededeling op uw overschrijving:  234-00-59 Peru