Kerk in Nood legt in 2024 de focus op het Midden-Oosten, de Sahel en Latijns-Amerika

05/01/2024 Leuven – Regina Lynch, uitvoerend president van Kerk in Nood, benadrukt de zorgwekkende toename van schendingen van de godsdienstvrijheid over de hele wereld, maar ook de positieve reacties op campagnes van Kerk in Nood zoals ‘Red Wednesday’ en ‘Eén miljoen kinderen bidden de Rozenkrans’.

U bent in april 2023 benoemd tot uitvoerend president. Wat is uw visie op de organisatie de komende jaren?

In de eerste plaats ben ik zo dankbaar voor de manier waarop Kerk in Nood zich sinds 1947 heeft ontwikkeld. Door de jaren heen zijn we een sterkere stem geworden voor vervolgde of lijdende christenen over de hele wereld, door het bewustzijn voor hun benarde situatie te vergroten en hen te ondersteunen met onze gebeden en onze materiële hulp.

Helaas is er echter nog veel te doen. Ik hoop de komende jaren dat we nog sterker kunnen worden in het uitvoeren van deze taak en meer verbonden kunnen zijn met onze projectpartners, vooral in landen waar de Kerk vervolgd wordt of lijdt, doorheen de vele campagnes die we ondernemen, van bewustmaking tot belangenbehartiging.

Kerk in Nood publiceerde in 2023 haar rapport over godsdienstvrijheid. Wat waren de belangrijkste bevindingen?

We hebben 196 landen onderzocht en we hebben gezien dat religieuze discriminatie en vervolging wereldwijd zijn toegenomen, en in 47 van die landen is de situatie verslechterd, wat behoorlijk deprimerend is. Daartoe behoren grote landen als India, China en Pakistan, maar ook veel Afrikaanse landen, vooral de Sahelregio, in West-Afrika.

Er zijn enkele landen waar de situatie voorlopig is verbeterd, zoals Egypte, maar in 28 landen hebben we expliciete vervolging aangetroffen, en 33 landen hebben te maken met discriminatie. Wat we zien, is dat 62% van de wereldbevolking in landen leeft waar de godsdienstvrijheid wordt beperkt of geschonden. Dat betekent niet dat al deze burgers worden vervolgd, maar toch is het behoorlijk ontnuchterend.

Kerk in Nood heeft veel projecten in het Midden-Oosten. Hoe is de situatie in de regio nu?

Het is duidelijk dat het Heilig Land op dit moment een grote zorg is, vanwege het gruwelijke conflict dat de christenen op de Westelijke Jordaanoever en ook de kleine kudde in Gaza zwaar treft. Het is erg triestig.

Kerk in Nood heeft geprobeerd te helpen, maar er bestaat grote bezorgdheid dat het conflict zal overslaan naar Libanon, dat nog steeds het land in het Midden-Oosten is met de grootste concentratie christenen. Dit zou dramatisch zijn omdat we weten dat christenen in de hele regio overwegen om te vertrekken.

In Syrië kunnen we niet per se over vervolging spreken, maar we gaan het dertiende jaar van oorlog in, er is nog steeds veel conflict en de aardbeving heeft het leven nog moeilijker gemaakt. Er bestaat altijd het gevaar dat Syrië van de radar verdwijnt, dus voor ons is het belangrijk dat we ons daarop blijven concentreren, om mensen te herinneren aan wat er is gebeurd.

Wat Irak betreft, is de situatie voor de christenen tot op zekere hoogte verbeterd na het bezoek van paus Franciscus in 2021, en toen we het jaar daarop teruggingen, hadden we het gevoel dat er misschien meer hoop was, maar we weten niet hoe het zal ontwikkelen. De christenen zien positieve signalen, maar voelen ook onzekerheid: gaat het weer uitbarsten? Wat kan er gebeuren?

Kerk in Nood waarschuwt dat Azië het nieuwe brandpunt van antichristelijke vervolging dreigt te worden. Hoe erg is de situatie daar?

Azië is inderdaad een continent dat ons zorgen baart. In veel landen, zoals China, zijn er problemen, maar in andere landen is de situatie zichtbaar verslechterd.

Het is belangrijk om India te vermelden, dat ook een grootmacht is. Hoewel de grondwet godsdienstvrijheid garandeert en het land een duidelijke vorm van secularisme heeft dat ernaar streeft tolerant te zijn, hebben we het sinds premier Narendra Modi aan de macht kwam, bergafwaarts zien gaan, met minder verdraagzaamheid voor minderheden, zoals christenen en moslims. Op dit moment zijn er twaalf staten met anti-bekeringswetten, die bekering tot elke andere religie dan het hindoeïsme verbieden. Er zijn veel gevallen geweest van mensen die hierdoor zijn aangevallen, in de gevangenis zijn gezet en valselijk zijn beschuldigd. Ondanks dit alles zorgen de verschillende christelijke Kerken voor onderwijs, gezondheidszorg en andere zaken. Ik ben dus ook niet erg optimistisch over de manier waarop het in India gaat.

Kijkend naar Europa, wat zijn de grote uitdagingen voor de Kerk in Oekraïne, nu deze twee jaar oorlog achter de rug heeft?

Niemand weet wanneer de oorlog in Oekraïne zal eindigen en we blijven samenwerken met de Grieks-katholieke Kerk en de rooms-katholieke Kerk in Oekraïne om de priesters en de zusters te helpen overleven en samen te werken met de ontheemden. Het grote probleem op dit moment waar we hopen te helpen, is de kwestie van traumaverwerking. Iedereen wordt op de een of andere manier beïnvloed. De Kerk is zich hiervan bewust en streeft ernaar manieren te vinden om de bevolking traumaverwerking aan te bieden.

Hoe zit het met de Sahelregio? U zei dat de vervolging van christenen is toegenomen.

We zijn van plan om ons in 2024 meer op deze landen te concentreren. Een van de landen die het zwaarst getroffen zijn door geweld, misschien na Nigeria, is Burkina Faso, waar jihadistische aanvallen zich verspreiden. En we willen ons concentreren op Mali en Niger, om de Kerk te steunen bij de hulp aan de mensen die ontheemd zijn.

In Nigeria heerst grote onzekerheid. De bisschoppen hebben ons gevraagd om hen te helpen alerter te zijn voordat zich een incident voordoet, met beveiliging rond de parochies, omdat de priesters bij de mensen willen blijven, ook al zijn ze het doelwit van ontvoeringen.

Hoe zit het met andere landen in Afrika?

Wij maken ons grote zorgen over de Democratische Republiek Congo, waar de situatie elk moment kan ontploffen, omdat regionale landen en gewapende groepen strijden om natuurlijke hulpbronnen, waardoor de lokale bevolking ellende over zich krijgt. De presidents- en parlementsverkiezingen werden gekenmerkt door geweld. Wij moeten bidden.

Op welke regio’s van de wereld verwacht u dat Kerk in Nood in 2024 de voornaamste focus zal leggen?

We zullen ons zeer sterk blijven concentreren op het Midden-Oosten, vanwege de zeer onstabiele situatie en onze bezorgdheid dat meer christenen de regio zullen verlaten; op Oekraïne, omdat er geen aanwijzing is dat de oorlog zal eindigen; op Myanmar, waar we met bezorgdheid kijken naar het verergerende geweld en de humanitaire situatie; vervolgens op de Sahelregio – Nigeria, Niger, Mali en Burkina Faso.

En natuurlijk mogen we Latijns-Amerika niet vergeten, waar anti-kerkelijke wrok zich heeft verspreid, ondanks de rol van de Kerk bij het helpen van de samenleving met onderwijs, gezondheidszorg en de sociale leer van de Kerk. Wij maken ons vooral zorgen over Nicaragua, waar in de loop van het jaar tientallen priesters zijn gearresteerd. Onlangs werd de overgrote meerderheid vrijgelaten, maar één bisschop bleef in de gevangenis en een andere werd slechts enkele dagen geleden gearresteerd. Waar zal dit eindigen? Alleen God weet het.

Een van de prioriteiten van Kerk in Nood is ook geestelijke hulp, door middel van gebed. Hoe belangrijk is dat?

Wij plaatsen het gebed zeer centraal in wat we doen; het is uiterst belangrijk. Er zijn landen in de wereld waar het misschien moeilijk is om te helpen met materiële hulp of waar de situatie zo slecht is dat we op dit moment geen hulp kunnen sturen, maar wat we wel kunnen doen is de prachtige groep weldoeners die we hebben, mobiliseren, een echte krachtcentrale van gebed, en we vragen hen altijd om te bidden voor de vervolgde en behoeftige Kerk. Wij zullen er alles aan doen om dit te behouden en te koesteren.

Wat zou u van positief nieuws en ontwikkelingen uit 2023 benadrukken?

Dankzij de vrijgevigheid van onze weldoeners zullen we dit jaar uiteindelijk 5.500 tot 6.000 projecten wereldwijd ondersteunen. Dat is heel positief. Dat we dit jaar, ondanks de economische omstandigheden, weer zoveel werk kunnen verzetten, is echt goed nieuws.

Dit jaar werd ook bevestigd dat sommige initiatieven die we al enkele jaren uitvoeren, zoals het rapport van godsdienstvrijheid en het initiatief ‘Red Wednesday’, gegroeid zijn. Veel parochies doen mee; zowel politieke gebouwen als kerkgebouwen worden rood verlicht, dat is zeer indrukwekkend. Er zijn meer mensen die meedoen zonder dat we het weten. Ze nemen gewoon zelf het initiatief om eraan mee te doen.

Een ander initiatief dat ik erg fijn vind, is ‘Eén miljoen kinderen bidden de Rozenkrans’, dat we op 18 oktober organiseren. Ons doel is altijd geweest om één miljoen te bereiken, en dit jaar zijn we over de één miljoen gegaan. Ik denk dus dat dit geweldig nieuws is, dat je een miljoen kinderen over de hele wereld hebt die op dezelfde dag voor vrede bidden!