Nigeria: “Het is alsof ze ons laten sterven vanwege ons geloof”

De afgelopen zeven maanden zijn er in het zuiden van Kaduna State, in het noorden van centraal Nigeria, onophoudelijk aanvallen geweest op christelijke gemeenschappen, waarbij 178 mensen omkwamen. In een verklaring van de katholieke bisschoppen van de provincie Kaduna die naar de pauselijke liefdadigheidsorganisatie Kerk in Nood is gestuurd, zeggen de bisschoppen dat “donkere wolken van geweld ons land omhullen. Ons land is in de stevige greep van de grimmige maaier. In de afgelopen jaren hebben de leveranciers van dit geweld het land overgenomen en onze veiligheidstroepen in het defensief gezet”.

De grootste uitdaging voor Nigerianen in de afgelopen tien jaar was om de terroristische groepering Boko Haram onder controle te houden. “Maar onze vreugde was van korte duur, want het verhaal is steeds erger geworden. Vandaag de dag zijn bijna alle noordelijke staten in de greep van deze leveranciers van geweld en dood. In de afgelopen drie jaar zijn we getuige geweest van de meedogenloze aanvallen en plunderingen van hele gemeenschappen door bandieten in staten als Benue, Kebbi, Plateau, Kaduna, Katsina, Nasarawa, Niger, Sokoto, Zamfara. Duizenden levens zijn verloren gegaan aan deze bandieten die met een meedogenloze overgave hebben geopereerd,” aldus de bisschoppen. “De verwoestingen van Boko Haram hebben van iedereen een slachtoffer gemaakt.”

Pater Sam Ebute woont in Kagoro, een van de getroffen gemeenschappen, waar hij werkt als directeur van de promotie van roepingen voor de Sociëteit van de Afrikaanse Missies. Hij heeft 21 van zijn parochianen moeten begraven die bij een van de meest recente aanvallen om het leven zijn gekomen: “Het gebeurde om ongeveer 23:20 uur op 21 juli in Kukum Daji dorp, ongeveer 10 minuten rijden van Kagoro. De gemeenschap had een bijeenkomst van jongeren toen ze plotseling geweerschoten en mannen hoorden schreeuwen. Voor hen was het een maar al te bekend scenario dat zich opnieuw afspeelde, omdat ze het in Agwala, Doka, Kaura en Zangon Kataf hadden zien gebeuren,” vertelt pater Ebute aan Kerk in Nood.

“In minder dan twee uur tijd lieten de bandieten 17 jongeren dood achter, meestal meisjes, terwijl er vier stierven op weg naar het ziekenhuis of in het ziekenhuis, waardoor het een totaal aantal van 21 was. Er waren ongeveer 30 anderen die ernstig gewond raakten, en zij moesten worden behandeld in ziekenhuizen in Kafanchan en Kaduna.”

Het was niet de eerste keer dat hij dergelijke aanvallen zag en gelovigen moest begraven. “Vier jaar lang, sinds ik priester ben geworden in 2016, heb ik mijn parochianen begraven. In 2017 moest ik een vrouw die samen met haar vier kinderen ’s nachts was vermoord, in Tachira begraven. In 2018, in Tsonje, moest de parochie ook vier vermoorde mensen begraven. In 2019 werden in Zunruk zeven jongeren op klaarlichte dag gedood tijdens het voetballen.”

De laatste aanval was in Kukum Daji. Al deze gemeenschappen vallen onder de hoofdparochie van Sint-Jozef in Kagoro, in het bisdom Kafanchan. “Dus, de afgelopen zeven weken hebben we onze parochianen begraven zonder dat het einde in zicht is. Deze laatste aanvallen hebben ons allemaal in angst gelaten en vooral de angst voor het onbekende, omdat we niet weten wanneer de volgende aanvalsronde zal plaatsvinden en wat die zal uitlokken. We kunnen niet in vrede aanbidden. We hebben geen vertrouwen in de veiligheid van onze huizen.”

De situatie beïnvloedt het dagelijks leven: “Onze bewegingen zijn beperkt, onze gelovigen kunnen niet vrij hun gang gaan. Het is nu oogsttijd, maar ze durven niet naar hun velden te gaan uit angst daar te worden aangevallen. Ze hebben hun oogst laten vergaan. Het is alsof ze ons laten sterven vanwege ons geloof”.

Gevraagd naar zijn taak als priester zegt pater Ebute: “Na dergelijke aanvallen is het net zo moeilijk voor jou als voor hen. Maar je moet voor hen beschikbaar zijn, hen troosten, voor hen bidden en hen aanmoedigen om hun geloof in God te behouden en standvastig te zijn. Wij bieden geestelijke, morele en materiële steun zo goed als mogelijk”.

“De mensen van Zuid-Kaduna voelen zich door hun gouverneur in de steek gelaten in hun verdriet,” zei de bisschop. Pater Ebute is het daarmee eens: “Wat dit alles nog moeilijker maakt, is het feit dat de regering geen beslissende maatregelen neemt om de dreiging in te dammen. Dit is het meest verwoestende en frustrerende om te doorgronden. Een andere moeilijkheid is het prediken van vergeving, verzoening, vrede en liefde aan mensen wier middelen van bestaan van hen zijn weggerukt, hun welvaart wegkwijnt en vernietigd wordt als gevolg van deze aanvallen”.

Ondanks de moorden, het onbeschrijflijke geweld, alle pijn en lijden, stelt de missionaris zijn vertrouwen in God: “In alles ben ik getroost door het feit dat God niet dood is en dat Hij toekijkt. Zijn tijd zal komen. Hij heeft ons in Psalm 46,10 gezegd dat we op Hem moeten vertrouwen. Het bloed van deze martelaren zal niet tevergeefs zijn”.

Door Adie Vanessa Offiong & Maria Lozano