Een gebedsstorm om mensen overal ter wereld te troosten

Op initiatief van Kerk in Nood bidden contemplatieve kloosters voor de slachtoffers van de coronapandemie

Vijftig contemplatieve kloosters overal ter wereld hebben op één week tijd gevolg gegeven aan de uitnodiging van de pauselijke stichting Kerk in Nood om tijdens de covid-19-pandemie niet alleen voor alle slachtoffers van het virus, maar ook voor de projectpartners, de weldoeners en de medewerkers van Kerk in Nood te bidden. Het gaat daarbij onder andere om karmelietessen, benedictinessen, dominicanessen, clarissen en om vijf broedergemeenschappen uit meer dan 30 landen.

“Wij willen een storm van gebed tot stand brengen. In overeenstemming met ons stichtingscharisma is het gebed voor Kerk in Nood een van de pijlers van ons werk. Wij vertrouwen altijd op de gebeden van alle projectpartners, maar in deze bijzondere periode zouden wij ook in het biddende hart van de Kerk – de contemplatieve orden – troost en steun willen vinden,” aldus Thomas Heine-Geldern, uitvoerend president van Kerk in Nood internationaal.

“Wij ontvangen talrijke berichten die van bezorgdheid en angst over de toekomst getuigen – zowel van weldoeners, die met het verlies van familieleden en met ziekte worden geconfronteerd of met economische moeilijkheden te maken krijgen, als uit vele van onze 140 projectlanden. Het gaat bijvoorbeeld om berichten van priesters die al drie weken lang geen financiële middelen meer hebben ontvangen om in hun levensonderhoud te voorzien of van kloosterzusters die zelfs geen geld meer hebben om zeep of producten voor lichaamshygiëne te kopen, omdat dit in hun land luxeartikelen zijn… Wij geloven dat in eerste instantie het gebed vruchten van genade zal opleveren. Dat is de basis voor de hulp en ondersteuning die wij willen en moeten bieden.”

Alle deelnemende kloosters zijn al jarenlang projectpartners van Kerk in Nood en verkeren zelf in een bijzonder lastige, gespannen situatie. De kloosterzusters en -broeders wonen in landen waar christenen onder discriminatie of geweld te lijden hebben, onder andere in Nigeria, Tsjaad, Marokko, Sri Lanka en Burkina Faso, of in staten waar de economische problemen door de coronapandemie nog zijn verergerd, bijvoorbeeld in Ecuador, Venezuela of Oekraïne.

De meeste contemplatieve gemeenschappen hebben naast hun belofte om aan de gebedsstorm deel te nemen ook boodschappen van solidariteit en verbondenheid gestuurd. Dit is bijvoorbeeld het geval voor de clarissen uit Indonesië: “Wij beloven dat wij uw gebedsintenties in onze speciale gebeden voor de projectpartners zullen opnemen. Wij weten dat ook talrijke weldoeners bejaard zijn en alleen wonen. Daarom bidden wij een speciaal gebed voor alle schenkers. Wij bidden dat God hen beschermt en begeleidt!”

De karmelieten uit Buea in Kameroen schrijven: “Natuurlijk bidden wij samen met u voor het einde van deze verschrikkelijke pandemie en voor de terugkeer van de mensen naar God. In Afrika zal het uiterst moeilijk zijn om deze pandemie onder controle te krijgen. Wij mogen de moed echter niet verliezen, want Christus is onze bron van hoop. Wij geloven in Hem die gezegd heeft: ‘In de wereld verkeert u in nood; maar heb moed, want Ik heb de wereld overwonnenʼ.”

Andere kloostergemeenschappen brengen in hun boodschappen hun eigen zorgen tot uitdrukking. Voor vele van hen is COVID-19 slechts een van de talloze gevaren, bijvoorbeeld voor de karmelietessen van Morondava in Madagaskar, die schrijven: “In deze tijden van wereldwijde beproeving houden wij nooit op de Heer te vragen dat Hij Zijn volk zou helpen, net als Hij het voor Zijn volk in de woestijn heeft gedaan. Wij denken aan alle weldoeners die ziek zijn en hulp nodig hebben en aan alle slachtoffers van de covid-19-pandemie. Ook ons land wordt door de pandemie geteisterd. Er geldt een streng uitgaansverbod. Nu hebben vele mensen schrik dat terroristische milities de situatie zullen uitbuiten en rooftochten zullen ondernemen. Het coronavirus terroriseert ons, maar wij bidden ook dat de dieven dit niet nog erger maken en ons de dood in jagen.”

Om priesters en kloosterlingen in noodlijdende landen in staat te stellen ook in deze tijd van de coronapandemie de mensen die aan hun zorg zijn toevertrouwd op pastoraal gebied en met menslievende initiatieven bij te staan, heeft Kerk in Nood een speciaal fonds in het leven geroepen en verzoekt om giften.

Door Maria Lozano